در این پژوهش سعی شده است مبانی نظریه تاریخمندی آموزههای دین از نگاه نومعتزلی، بررسی شود، پس ابتدا دیدگاه نومعتزلی و سپس نقد این دیدگاهها بیان میشود. نتیجه این پژوهش نشان میدهد که قرآن، امری مافوق زمان و مـکان، و عربی بودن زبان قرآن، بــا تـاریخمنـدی و تـأثر قـرآن از فـرهنگ زمانه ملازمهای ندارد؛ زیرا قرآن امـری موجـود در لـوح محفـوظ و در کتاب مکنون الهی است که پس از طـی مـراحلی از حقیقت محمدیه بر وجود پیـامبر (ص) نـازل شد، همچنین مخاطب قرآن، فقط اعراب آن زمان نبوده و این کتاب برای همه جهانیان است. برهمین اساس، رسالتش نیز جهانی و محدود به مکان نزول نمیشود.
)