قادیانیه جریانی نوظهور در قرن نوزده میلادی در شبه قاره هند است که توسط میرزا غلام احمد قادیانی پایه گذاری شد. غلام احمد بهدلیل مناظرههایی که با مسیحیان و بتپرستان هندو در حمایت از اسلام داشت معروف و تبدیل به ناجی اسلام شد. وی پس از مدتی ادعای خبر آوردن از غیب و ادعای مسیح موعود(ع) و مهدی موعود(عج) بودن کرد و در آخر خود را نبی معرفی کرد. غلام احمد برای دفاع از ادعای نبوت خود سه نوع نبوت یعنی، نبوت مستقل تشریعی مانند حضرت موسی (ع) و عیسی(ع)، نبوت مستقل غیرتشریعی مانند حضرت یونس(ع) و حضرت یوسف (ع)، نبوت غیر مستقل و غیر تشریعی مانند نبوت ظلی میرزا غلام احمد را مطرح کرد تا به این وسیله حساسیت مسلمانها را نسبت به خاتمیت پیامبر (ص) کم کند. پیروان وی برای اثبات نبوت میرزا احمد از قرآن بهره گرفتند و آیاتی که بر خاتمیت رسول اکرم (ص) دلالت دارد را به سود و نفع وی تفسیر و تأویل کردند. آنها واژه خاتم در آیه را به معنای افضلیت پیامبر اسلام (ص) و مهر تأیید ایشان تفسیر میکنند. قادیانیه برخلاف عقیده سایر مسلمانان به نبوت میرزا احمد معتقدند و خاتمیت پیامبر اکرم (ص) را نمیپذیرند. نوشتار حاضر به روش توصیفی-تحلیلی دیدگاه جریان قادیانیه درباره نبوت میرزا احمد را بررسی میکند. دستاورد مقاله حاضر تبیین دلایل قرآنی گروه قادیانیه در نبوت میرزا احمد از منابع کلامی-تفسیری معتبر و رد دلایل قادیانیه براساس دلایل قرآنی و عقلی بهصورت پاسخ نقضی و حلی است.
)